زندگی تمام انسان‌ها مملو از سوژه ها و لحظات تلخ و شیرینی است. که می‌شود هزاران ساعت کتاب و فیلم و سریال از آن برداشت کرد. هیچ کس نیست که یک روز در این دنیا زندگی کرده باشد اما سرنوشت ابتدا و انتها و مسیر خاصی را سپری نکرده باشد.

حتی اگر شما یک ساعت روی کاناپه منزلتان نشسته باشید و به سقف زل بزنید، همان یک ساعت را می‌شود روایت کرد. و حداقل به اندازۀ همان یک ساعت درباره ی آن تنهایی و زل و لم حرف زد. به علاوه می‌شود تک تک لحظات زندگی هر کدام از ما را ارزش گذاری و به لحظات خوب و بد یا منفی و مثبت تقسیم کرد.

لحظاتی که تلخ یا شیرین هستند. اما همان تلخی و شیرینی برای هر کسی حتی برای همان شخصی که آن لحظات را سپری کرد بعدها دریایی از تجربه و عبرت باشد.

از اولین روزی که قلم در دست گرفتم، مورد هجوم انواع و اقسام  قصه های واقعی انسان‌های دارای گوشت و پوست و خون و احساس قرار داشتم.

تا جایی که تا این ساعت پس از نگارش بیست و سه رمان در ژانرهای مختلف، فرصتی برای خیال پردازی و قصه بافی پیدا نکردم. در بسیاری از لحظات آرزو می‌کردم کاش این ها همه تخیلی و غیر واقعی می بودند.

این کتاب داستان یکی مثل همه 2 جهرمی است که زندگی داوود و خانواده اش را از سال ها پیش روایت می کند.